PARANORMALE STEMMEN
zeggen
DOOD GEEN EINDE

600 geluidsbanden met paranormale communicatie.
De Woods/Greene verzameling van directe stemopnames is wel het meest uitgebreide verslag genoemd van het leven na de dood.

Is er leven na de dood?

S.G.Woods
George Woods (1890-1983)

Toen Sidney George Woods op 6-jarige leeftijd in een donkere kelder werd gestopt omdat hij stout was geweest, werd hij door een stem getroost. Hij kon een andere wereld horen en zien. Maar zoals dat gaat werd hij door zijn ouders uitgelachen en daarom sprak hij er met niemand over. Veertien jaar later, toen hij in de eerste wereldoorlog in Frankrijk moest vechten, raadde een stem hem aan: "Dood niemand en je zult zelf niet gedood worden !"

Hij volgde het advies op en bleef in leven, alhoewel zijn bataljon afgeslacht werd. Een kameraad, die dodelijk getroffen was, greep op het slagveld van Ieperen zijn hand en vroeg: "Wat gaat er met me gebeuren ? Is er een leven na de dood ?" Het was een vraag die hij zijn verdere leven mee zou nemen op zoek naar een bevredigend antwoord.

In 1916 wordt hij uit het leger ontslagen, nadat hij door een verwonding een oog heeft moeten verliezen. Hij helpt zijn vader een grote boerderij beheren in Hardwicke, Buckinghamshire, Engeland. In de jaren daarop klopt hij vergeefs bij de kerken aan voor een antwoord op de vraag die hem nog steeds kwelt.

In de dertiger jaren komt hij er toe een spiritistische seance te bezoeken. Die maakt echter weinig indruk op hem. Maar als hij op het punt staat om weg te gaan wijst het medium naar hem, achter in de zaal, en zegt : "Ik heb uw vader hier. Hij zegt dat zijn naam William Woods is en hij is kreupel." Zijn verbazing groeit als hij nog meer persoonlijke gegevens te horen krijgt.

De gebeurtenis maakt een diepe indruk op hem. Woods voelt nu dat de oplossing van het raadsel van het leven na de dood in deze richting gezocht moet worden. Hij wordt daarom lid van de Society for Psychical Research, de engelse studievereniging voor parapsychologie. Daar krijgt hij steun van de Rev. C. Drayton Thomas die met een groep vooruitstrevende Anglicaanse geestelijken paranormale verschijnselen en hun betekenis voor het christelijke geloof onderzoekt.

Thomas heeft een speciale studie gemaakt van Leslie Flint, een medium in Londen, die de unieke gave bezit om stemmen van overleden mensen buiten zijn lichaam te doen weerklinken. Hij hoeft daarvoor niet in trance te gaan, zoals andere mediums, en kan meeluisteren naar de communicatie van de andere wereld en zelfs aan de conversatie deelnemen.

Bij de eerste seance met Flint krijgt Woods stemmen te horen van verschillende familieleden, die hem door hun herkenbare stem en wat zij vertellen, overtuigen dat dit een echt fenomeen moet zijn.

Het directe stemmedium Leslie Flint

Leslie Flint
Leslie als jongen
LESLIE FLINT werd in een tehuis van het Leger des Heils in 1911 in St. Albans bij Londen geboren. Zijn ouders pasten niet bij elkaar en scheidden al spoedig na zijn geboorte. Gelukkig ontfermt zijn grootmoeder zich over hem, alhoewel ze een armoedig bestaan leidt.

Op 7-jarige leeftijd wordt Leslie zich bewust van zijn zesde zintuig. Het was tijdens de eerste wereldoorlog. Een tante kwam huilend binnen om te vertellen dat zij bericht had ontvangen dat haar man aan het front gesneuveld was. Leslie zag dat achter haar aan een soldaat de kamer binnen kwam die vergeefs trachtte haar aandacht te trekken.

Toen hij later om een foto van zijn oom vroeg, want hij had die nog nooit gezien, herkende hij daarin tot zijn verbazing die soldaat. Maar toen hij dat vertelde kreeg hij het eerste voorproefje van het onbegrip van de wereld voor zulke dingen: hij werd voor leugenaar uitgemaakt. Toen hij aanhield, kreeg hij een flinke klap.

Het zal niet de eerste keer zijn dat zijn gave een dergelijke waardering oogst en hij besluit er daarom maar geen aandacht meer aan te schenken, laat staan er over te praten. Maar door een aantal omstandigheden komt hij er toe om op 17-jarige leeftijd een spiritistische seance te bezoeken.

Tot zijn schrik wordt hij van toehoorder middelpunt van de belangstelling als het vrouwelijk medium zich tot hem op de laatste rij richt met de mededeling dat zijn overleden leraar aanwezig is om hem te bedanken voor de bloemen die hij juist die morgen op zijn graf had gezet. Vervolgens geeft zij zijn naam en een exacte beschrijving van de persoon op wie hij erg gesteld was geweest. Zijn verbazing groeit nog als een geest doorkomt die zegt dat hij dezelfde gaven bezit als het medium en die moet ontwikkelen om de mensheid van dienst te kunnen zijn.

Het directe stemmenfenomeen

Voor Leslie was dat in het licht van zijn vroegere ervaringen een weinig aantrekkelijk idee. Bovendien eiste het verdienen van de kost voor hem en zijn grootmoeder al zijn aandacht. Hij was al piccolo geweest en werkte nu bij een begrafenisonderneming. Hij wordt echter genoeg geprikkeld door deze ervaring om andere seances bij te gaan wonen.

Op één daarvan, nu in huislijke kring, bemerkt hij tot zijn schrik dat hij in slaap gevallen is. Maar de aanwezigen zijn enthousiast, want in werkelijkheid is hij in trance gegaan en de overleden echtgenote van een van hen heeft zich via hem tot haar man gericht, die daar enorm van onder de indruk is. Hij begint dan als medium in de groep op te treden. Maar als de gastvrouw zelf haar vermeende mediamieke gaven op een potsierlijke wijze etaleert barst Leslie in lachen uit en wordt zijn aanwezigheid door haar niet langer op prijs gesteld.

Hij is dan een succesvolle carrière als dansleraar begonnen en besluit zich niet meer met het spiritisme in te laten. Maar een aardige dame, Edith Mundin, die hij op de seances heeft leren kennen haalt hem over in haar nieuwe groepje als medium op te treden. Daarin heeft hij betere ervaringen en een jarenlange samenwerking volgt die uitmondt in hun huwelijk.

In die tijd bemerkt hij bij een bioscoopbezoek dat tijdens de voorstelling in het duister om hem heen stemmen beginnen te fluisteren. Het wordt zo hinderlijk dat het publiek om stilte roept. De stemmen houden aan en er wordt gesist. Tenslotte krijgt hij een por in de rug en besluit dan maar het theater te verlaten. Het betekent weliswaar het einde van zijn bioscoopbezoek, maar het begin van het directe stemmenfenomeen. In de loop van de tijd ontwikkelt dit vermogen zich en wat eens als gefluister weerklonk, groeit uit tot een luide heldere stem die iedereen duidelijk kan horen.

Verklaring

Een wetenschappelijke verklaring voor het ontstaan van directe stemmen is er niet. We moeten volstaan met de huidige vage uitleg dat uit het lichaam van het medium een ijle etherische stof treedt, die met de naam ectoplasma wordt aangeduid. Ook het ectoplasma van de aanwezigen kan zich daarbij voegen om het vermogen te vergroten, zoals in het geval van de seances met Woods en Greene.

Het ectoplasma formeert zich een kleine meter boven de schouder van Flint tot een wolk. Dit wordt de voice box (in het Nederlands: "strottenhoofd") genoemd. De entiteit aan de andere zijde concentreert zich zodanig dat deze in gedachten zijn bij leven gebruikte stem hoort spreken. Men kan dit vergelijken met de wijze waarop wij ons beelden voor ons geestesoog halen, het visualiseren, alleen gebeurt dat hier in klank. Door de ektoplastische middenstof worden de vibraties van die gedachtestem van de entiteit omgezet in geluidstrillingen in onze aardse atmosfeer die voor de aanwezigen duidelijk hoorbaar zijn.

Het meest onderzochte medium van Engeland

In 1935 vindt de eerste openbare demonstratie van het directe stem-fenomeen van Flint plaats voor een groot publiek. Hij krijgt daarop zoveel bekendheid dat meerdere volgen, soms voor een gehoor van 2000 mensen.
In de loop van de jaren worden er dertien radio- en televisieprogramma's aan hem gewijd.

Flint heeft altijd alle medewerking gegeven aan tests en is dan ook het meest onderzochte medium van Engeland. Psychologen, psychiaters, onderzoekers van paranormale verschijnselen, geluidstechnici zijn op hem los gelaten. Men heeft recorders die subsone en supersone geluiden opvangen, infrarood- en ultravioletfilms en Kirlian aura-apparatuur op hem beproefd. Men heeft hem in kamers, laboratoria en in de open lucht onderzocht. Buiksprekers hebben verklaard dat dit geen ventriloquisme kan zijn.

1948 test Klik op icon voor een foto van de 1948 S.P.R. test.

Flint geboeidFlint geboeid tijdens test in 1972.

krantenkopKrantenkop over testresultaten.
Test in 1972 met leden van de Society for Psychical Research.
Flint with ectoplasmic voicebox

Bij een van die tests heeft men Flint vastgebonden en een speciale microfoon op zijn keel bevestigd om te verifiëren of de stemgeluiden toch niet op een of andere manier in zijn strottenhoofd ontstonden. Tenslotte werd hij door een infrarode kijker gadegeslagen. Men zag toen ook voor het eerst de ektoplastische wolk boven zij schouders hangen.

De seances vinden namelijk altijd in volslagen duisternis plaats omdat ectoplasma geen licht schijnt te kunnen verdragen. Zelfs infrarood licht maakt de stemmen dof. Toen het infrarode licht eens tijdens een test uitviel werden onmiddellijk de stemmen duidelijker en luider.

Plotseling aanschakelen van licht kan heel nare gevolgen hebben. Toen Flint tijdens de tweede wereldoorlog eens voor zijn zaalgenoten het fenomeen demonstreerde stak een nergens van wetende sergeant, die de stem in de gang hoorde het licht van de zaal aan. Het ektoplasma schoot daarop met zo'n klap in Flint terug dat hij het als een knock-out ervoer.

Mickey
Mediamieke tekening van Mickey
Naar verluidt kwam het engelse medium Helen Duncan er slechter van af. In de eerste wereldoorlog staken twee zich als belangstellenden voordoende rechercheurs tijdens een directe stem-seance het licht aan. Het ectoplasma vloog daarop zo heftig terug, dat het medium de klap niet verdragen kon en vier dagen later stierf.

Leslie Flint wordt bijgestaan door zijn geleidegeest Mickey, een op 11-jarige leeftijd door een vrachtwagen overreden krantenjongen, die inmiddels aan de andere zijde opgegroeid is, maar zich nog steeds moet bedienen van zijn laatst op aarde gebruikte stemgeluid. Hij heeft de gave om de spanning die onwillekeurig ontstaat als vreemden een seance bezoeken weg te nemen door iedereen met zijn jongensstem en wijze, rake opmerkingen op zijn gemak te stellen.


Godfried Bomans

Als overledenen zelf geen kans zien met het stem-apparaat, de voice-box, om te gaan, dan bemiddelt Mickey en brengt de boodschap over. Dit was o.a. het geval bij een bezoek van de broer van Godfried Bomans aan Leslie Flint in 1974, in het kader van het N.O.S. radioprogramma "Zou er dan toch Leven na de Dood bestaan ?" Godfried kon niet doorkomen, maar Mickey fungeerde als intermediair in een gesprek waarin 20 feitelijke gegevens werden genoemd waarvan 17 juist bleken te zijn en 3 onduidelijk.

Zij konden onmogelijk uit het brein van de aanwezigen geput zijn want een enkel feit kon men pas bij terugkeer in Holland verifiëren, omdat men eenvoudig niet wist dat er nog een gedicht van Godfried Bomans tussen zijn paperassen lag : Salve regina, dat nooit was uitgegeven.

Mickey wist het wel. Dit bezoek aan Flint was een opmerkelijke radio-uitzending. Daarbij moet in gedachten gehouden worden dat Flint al over het hoogtepunt van zijn vermogens heen was.

Eerste geluidsopnames

Niemand kan de geweldige indruk beschrijven die men ondergaat als men contact maakt met een overledene die zich manifesteert als een nog levende persoonlijkheid door de herkenbare stem, het woordgebruik en de bekendheid met persoonlijke, intieme gegevens.

Michael Fearon
Michael Fearon

Al deze communicaties zouden merendeels van slechts persoonlijke betekenis geweest zijn als George Woods niet met Flint had samen gewerkt vanaf 1946 tot in de jaren zeventig.
Een van de eerste stemmen die Woods hoorde was die van Michael Fearon, die zei dat hij een biologie-leraar was en twee weken na de invasie in Normandië was gesneuveld. Woods spoort zijn moeder op en neemt haar mee naar een volgende seance. Mike's stem komt weer door en spreekt tot zijn moeder. Zij herkent hem, is overtuigd en diep ontroerd. Ze zal nog verschillende keren op deze wijze contact met haar zoon hebben.Klik hier voor een opname van deze conversatie.

Tot 1945 hadden slechts enkelingen directe stemmen gehoord. Door het gebruik van draad- en bandopname apparaten komt daar verandering in. Woods schaft zich zo'n apparaat aan en neemt dit mee naar de seances. Voor het eerst kan hij ook anderen de stemmen laten horen. Flint was toen op het hoogtepunt van zijn vermogens, alhoewel toch slechts weinigen hem buiten spiritistische kringen kenden, althans tot zijn autobiografie in 1971 verschijnt.

George Woods and Betty Green at work
George Woods and Betty Greene at work

Een collectie van 600 geluidsbanden

Een stem had Woods in 1946 al voorspeld dat hij een vrouw zou ontmoeten die hem helpen zou bij zijn werk. Dat kwam uit in 1953, toen hij Betty Greene leerde kennen. Zij was secretaresse in een plaatselijk ziekenhuis en legde een grote belangstelling aan de dag voor het onderzoek van Woods en ging hem tenslotte vergezellen naar de seances met Flint.

Ellen Terry
Ellen Terry

In 1956 komt de stem door van Dame Ellen Terry, een bekende Shakespeare actrice, die in 1928 overleed : "U zult enige opmerkelijke communicaties doorkrijgen... De geluidsbanden die u opneemt geven ons de mogelijkheid om mensen in alle delen van de wereld te bereiken... Wij zullen allerlei zielen van verschillende levenssferen hierheen brengen om te spreken en lezingen te houden die verzonden kunnen worden naar en afgespeeld worden door miljoenen mensen. Daarom willen wij dat u regelmatig met dit medium aanzit om het vermogen te vergroten om het voor deze entiteiten mogelijk te maken met u te spreken over zichzelf en de vele dingen die voor de mensheid van belang zijn."
In 1964 kwam zij door en zei:


"Here is complete unity and harmony and love. Here is truly brotherhood. Here is the wisdom of all time expressed in all manner of ways, by all manner of peoples, irrespective of any earthly ideas of class, or creed, or colour."

Dit was het beginpunt van het samenspel van George Woods, die zelf over latente mediamieke vermogens beschikte, en Mrs. Betty Greene, de sympathieke vrouw die een groot deel van het werk verzette en Leslie Flint. Hun oogst over twintig jaar tijd tot Mrs. Greene in 1975 overleed, bestaat uit een indrukwekkende verzameling van tegen de 600 geluidsbanden van ongeveer een half uur lengte elk.


Internet

Het is een unieke verzameling waar talloze kopieën van gemaakt zijn door deze twee toegewijde Engelsen. Achteraf blijkt dit een omslachtige en tijdrovende methode. Nadat internet communicatie mogelijk is geworden kunnen deze stemmen beluisterd worden over de gehele wereld door miljoenen mensen.

De stem van wijlen Emma Hardinge Britten een van de beroemde mediums van de 19de eeuw, zegt over communicatie door middel van de directe stem onder verwijzing naar het normale soort boodschappen dat via mediums doorkomt:

"Deze methode van communicatie is zo veel beter en betrouwbaarder dan de holle frasen van die domme mensen, die zoveel doorgeven dat bij nadere beschouwing weinig of helemaal niets betekent en dat vaak teruggebracht kan worden tot hun eigen geest, al of niet onderbewust. Wij geven u zo goed als wij kunnen een directe communicatie die alle andere communicatie in uw wereld verreweg in de schaduw stelt."

Stem communicatie

Toch is deze methode niet gemakkelijk. Ellen Terry tracht tijdens een communicatie de moeilijkheden samen te vatten:
"Op aarde heeft u uw eigen lichaam en uw eigen stemorgaan dat automatisch en spontaan reageert. Wij moeten dit allemaal kunstmatig doen. Wij staan voor de voice box en concentreren onze hele persoonlijkheid en gedachten zo goed mogelijk. U weet hoe moeilijk het is om gedachten zuiver te houden en nauwkeurig te zijn als u iets wenst te zeggen of uit te leggen op aarde. Hoeveel moeilijker moet het dan wel voor ons zijn ?"

Spijt

Veel van de stemmen betuigen hun spijt dat zij niet eerder van het leven na de dood wisten. Dr. Cosmo Lang (klik om excerpt te horen), voor de oorlog aartsbisschop van Canterbury hield publicatie van een gunstig kerkrapport over het spiritisme tijdens zijn leven tegen. Na zijn dood is hij verschillende malen bij Flint doorgekomen en toonde berouw over zijn toenmalige zienswijze.

Hij zegt op plechtstatige manier: "Aan degenen die twijfelen zeg ik, de tijd zal zeker komen dat u zult geloven in een leven na de dood. Maar het is beter dat men gelooft nu u nog op aarde bent, want dan kunt u nog veel doen dat goed is, in plaats van te wachten tot u hier komt. Want er zijn velen die terugblikken en wensen dat zij de waarheid op aarde hadden geweten. Hoe anders zouden zij gehandeld hebben en hoeveel meer zouden zij hun medemens gediend kunnen hebben en daarmee God."

Doodstraf

Lord Birkenhead, eens opperrechter van Engeland, spreekt zich uit voor de afschaffing van de doodstraf, na in zijn leven velen tot de strop veroordeeld te hebben, sommigen ten onrechte naar hem na zijn dood is gebleken. Maar zelfs degenen die het volgens de wet verdienden wenst hij een betere straf toe, want :
"Ik heb de gevolgen aan deze zijde gezien als de wet onvoorbereide zielen hierheen zendt, mensen wier geest nog gekweld en in beroering is en sommigen bezeten zijn van gedachten van wraak, haat, boosaardigheid, bitterheid en onverdraagzaamheid. Zij blijven bij de aarde, aardgebonden, met de begeerte om zich op de maatschappij te wreken."

BBC interview
BBC interview

Deze geluidsband werd aan Charles Loseby, Queen's Counsel, voorgespeeld tijdens een televisie-uitzending gewijd aan de Woods/Greene verzameling. Hij zei toen desgevraagd:
"Ik ben ervan overtuigd dat de stem, die sprak, van Birkenhead was. Ik kende hem persoonlijk."
BBC gespreksleider Peter Williams vroeg hem daarop: "Wat is de waarde, denkt u, van deze opnames ?".
Charles Loseby: "De waarde kan nauwelijks overschat worden. Als het juist is dat ik naar een nog levende Lord Birkenhead heb geluisterd, dan is dat op zichzelf een duidelijk bewijs van een voortbestaan."

Concentratiekampen

Verschillende slachtoffers van de Duitse concentratiekampen zijn doorgekomen. Treffend is dat zij hun beulen vergeven hebben en slechts medelijden op kunnen brengen voor de volgens hen psychisch zieke, of zwakke mensen, die een speelbal werden van destructieve krachten.

Er is een soldaat uit het leger van Cromwell, een z.g. 'round-head', die zijn ervaringen beschrijft na op het slagveld te zijn gevallen. Centraal staat daar weer het oplossen van zijn haat voor de toenmalige tegenstander.

Bekenden aan het woord

Commentaar op moderne ontwikkelingen wordt ook geleverd.

Vrees de dood niet!

Als een rode draad loopt door de boodschappen heen de raad om de dood niet te vrezen, maar wel om het leven in al zijn vormen te respecteren en daarom nooit het leven van zichzelf of dat van een ander te benemen.

De mens moet nooit de moed verliezen hoe laag hij ook gezonken moge zijn, zegt Ellen Terry :
"De mens hult zich dikwijls in een door hem zelf geschapen duisternis. Zodra hij naar de eeuwige levensvonk verlangt en zichzelf tracht te verheffen uit de lagere sferen zal hij geholpen en geleid worden. Aan allen die komen zullen het pad en de weg getoond worden."

John Brown, het medium van Koningin Victoria, voegt daaraan toe :
"De dood is de grote nivelleerden. Je beseft dat het onbelangrijk is watje op aarde was, watje levenspositie was. Wat je zèlf was telt - of je zelf echt was, of je door werkelijke waarden geleid werd en of de belangrijke dingen van echte betekenis voor je waren... Als je hier komt zie je jezelf voor de eerste maal zoals je werkelijk bent."

Na een periode van aanpassing bereikt ieder zijn eigen sfeer. De verschillende beschrijvingen hiervan hebben dit gemeen dat de levenscondities onze begrippen te boven gaan en als gelukzalig ervaren worden. Maar dit is sterk afhankelijk van het niveau waarop men belandt. Naarmate dit minder aardgebonden is beginnen liefde, harmonie en broederschap een steeds sterkere rol te spelen.

Oscar Wilde (klik om audio clip te beluisteren) zegt in een ernstig moment in een overigens nog steeds amusante en geestige conversatie, alhoewel hij bekent dit te doen om herkenbaar bij het aardse gehoor over te komen :
"Alle kinderen van God beginnen tenslotte samen te smelten, alhoewel zij hun individualiteit en afzonderlijke persoonlijkheid behouden. Wij leven in een toestand van vrede, rust en harmonie, waar ieder zijn eigen belangstelling heeft."

Sommigen voelen zich geroepen op verschillende wijze werkzaam te zijn, anderen niet. Ik geef er de voorkeur aan door te gaan met schrijven, omdat schrijven grotendeels mijn leven was.

De hierboven al genoemde dominee Drayton Thomas komt na zijn dood bij zijn vrienden Flint en Woods door en zegt:
"De wetten hier komen als vanzelfsprekend over. Je bent je ervan bewust dat ze er zijn en je breekt ze van nature niet. Ik zou er bijvoorbeeld niet over denken om naar een levenssfeer te gaan waar ik niet zou passen, waar ik nog niet aan toe ben. Men weet instinctief dat men er geen rust en vrede zou vinden omdat men er niet thuis hoort."

Een heel bijzondere boodschap is wel die van Confucius. Hij spreekt niet direct, maar via een entiteit in de lagere sferen en legt uit waarom :
"U kunt geen boodschappen direct van zielen uit de hoogste sferen ontvangen. Ik weet dat er niemand in uw wereld is die geestelijk zo ver gevorderd is dat hij zich op onze sfeer kan afstemmen. U zult slechts boodschappen kunnen ontvangen van hoog geëvolueerde zielen via een transmissie-systeem waarbij andere zielen in lagere sferen als intermediair fungeren...".
"Het leven in de hoogste sferen gaat uw bevattingsvermogen zo te boven dat u er geen beschrijving van kunt verwachten aangezien alle woorden en aardse voorstellingen daarvoor tekort schieten,"
En:"Wie het hoogste zoekt, moet als een kind worden..."

Een zee van liefde

Mahatma Gandhi
Mahatma Gandhi
Mahatma Gandhi (klik om audio clip te beluisteren) sluit in een ontroerende toespraak hierop aan en zegt :

"Wij van deze zijde streven er al lange tijd naar om een brug tussen onze wereld en de uwe te slaan, waardoor de mens tot hoogten kan klimmen om die vrede te vinden die uw wereld niet kon geven. Wij weten dat de redding van uw wereld afhangt van deze waarheid - van de verwezenlijking van de communicatie tussen de zogenaamde doden en de levenden. De geschiedenis herhaalt zich en toont aan dat de enige basis voor het geluk van de mens ligt in de wetenschap en realisatie van het leven dat komen gaat.

Het aardse leven is slechts de school waarin de mens zijn les moet leren. Zodoende wordt hem de gelegenheid geschonken het Koninkrijk van de levende Vader te erven... De eerste les die men moet leren is zichzelf te vergeten en in liefde het uiterste te geven dat men binnen in zich heeft. U zult het terug ontvangen. De dingen waarover Christus sprak en alle grote leraren, alle grote filosofen door de eeuwen heen, is dat de mens zichzelf moet vergeten opdat hij zichzelf vinde.
Als je jezelf in een zee van liefde verliest, dan zal je werkelijk vinden datje weer je taken in liefde kunt volbrengen. Het is alsof je je werpt in de reinigende werking van de eeuwige zee van liefde. Je zult niet verdrinken, maar je wordt als het ware opgenomen, ondersteund en meegedragen en zo begint dan je werk. En je zult op menige kust aanspoelen en je zult anderen helpen te vinden wat jij reeds gevonden hebt."

Mrs. Betty Greene is in 1975 overleden en George Woods, volgde haar acht jaar later. Voor hen golden de woorden van een entiteit die in 1970 doorkwam en zich slechts als Broeder Jozephus identificeerde : "Er zal een tijd komen dat u als het ware wordt geroepen om uw arbeid te laten rusten, tijd om uit het fysieke lichaam te stappen in de sferen van de Geest. U zult dan kunnen zien en eerst dan met een helderheid van visie die u nu ontzegd is, hoeveel u heeft gedaan, hoeveel u heeft bereikt, hoezeer uw geduld is beloond. U heeft vanuit de duisternis de stem van de Geest voortgebracht die velen het pad heeft verlicht en aldus gezegend."

Nooit betrapt op fraude

Tijdens zijn leven heeft Flint duizenden bezoekers verwelkomt in zijn huis in Westbourne Terrace in Londen. Zij luisterden in verbazing naar de stemmen. Na afloop van de seance waren zij in de vaste overtuiging gesproken te hebben met de geest van een overleden familielid of vriend. Het gebeurde echter ook wel dat er geen entiteit doorkwam en de aanwezigen later terug konden komen.

Geen van hen heeft Leslie in die tientallen jaren ooit op fraude weten te betrappen. De stemmen vertelden hen zaken die Flint nooit geweten kon hebben. Soms deden zich paranormale gebeurtenissen voor: b.v. een gedeeltelijke materialisatie. George Woods werd op een keer met stoel en al de lucht ingeheven.

Begrafenis

Helaas, zijn grote fysieke mediumschap is nu ten einde. Leslie ging over naar een andere wereld in april 1994. Zijn begrafenis werd bijgewoond door vele vroegere bezoekers en vrienden. De advocaat van het medium, Aubrey Rose, bracht hem de volgende hulde:
"Vijftig jaar lang zat hij in het duister van zijn kamer. Hij bracht licht onder de mensen met zijn mediumschap, kennis voor degenen die wilden leren, vertroosting aan de achtergeblevenen, vreugde en vrolijkheid bij zijn vrienden."


LITERATUUR:


Excerpties uit de geluidsbanden:


Noten:

Behalve bovengenoemde z.g. .wav geluidsbestanden zijn er de volgende Real Audio geluidsbestanden:


De Leslie Flint Educational Trust beschikt ook over een verzameling van geluidsbanden. Op hun site kunt u fragmenten beluisteren en ook cassettes bestellen.


Contact: wichm@NOSPAMxs4all.nl (eerst NOSPAM uit voorgaand adres verwijderen)


Links:

Dit artikel kwam op 6 januari 2002 op het web. Het verscheen eerder in het tijdschrift 'Bres'.
Herzien: 22 maart 2015


indexop namen en onderwerpen op deze site.


| Paranormale stemmen | | De mens en het onbekende | | sound - clips | | materializations | | Parapsychologie en leven na de dood |
| foreign language pages| | Javaanse mystiek | | Subud | | New Age | | Does God exist? |
| psychologie van sektes | | failing predictions | | precepts for living | | Reflections on Islam | | cinematography |
| real audio clips | | art |