PARANORMALE STEMMEN |
Het directe stemmenfenomeen van Leslie Flint (1911 - 1994) neemt daarbij een bijzondere plaats in. Dit britse medium werd vele malen getest. De stemmen manifesteerden zich in zijn omgeving en konden door alle aanwezigen duidelijk gehoord worden. Zij konden ook op de bandrecorder opgenomen worden. Twee Engelsen, Betty Greene en George Woods maakten daar hun levenswerk van. Zij namen de stemmen tijdens seances op en kopieerden die voor iedereen die daarom vroeg.
Op de cassettes die zij beschikbaar stelden vertellen stemmen van overledenen over hun overgang naar een andere wereld. Het zijn stemmen van mensen die bij leven geen bekendheid genoten behalve bij vrienden en familieleden, die soms later de seances bij woonden en de communicatoren die doorkwamen herkenden aan de stem of aan dingen die zij vertelden over hun aardse leven die niemand anders kon weten. Zo is er een gesprek tussen een moeder en haar tijdens de invasie in Normandië overleden zoon, dat tijdens een BBC programma werd afgespeeld.
Maar er kwamen ook stemmen door van beroemdheden als Gandhi, Tagore, George Bernard Shaw, Chopin en Oscar Wilde. Opnames van hen kunnen beluisterd worden op de hieronder genoemde pagina's. Men zal de prachtige uitspraak en intonatie - zonder aarzeling of pauzes kunnen beluisteren van de vroegere engelse toneeldiva Ellen Terry. Meer hierover op mijn pagina over de Woods/Greene verzameling van directe stemmen.
In mijn (helaas uitverkochte) boek 'Dood geen Einde' heb ik nadere uitleg gegeven over het fenomeen en ben ik op de geschiedenis ingegaan. Ik heb door middel van excerpten weergegeven wat de stemmen over verschillende onderwerpen te vertellen hadden. In het bijzonder wordt verhaald hoe zij de overgang ervoeren en hoe hun nieuwe wereld er uitziet.
Soms werden trompetten gebruikt om de soms zwakke stem te versterken. Deze zweefden door de ruimte naar de aanwezige voor wie de boodschap bestemd was. Leslie Flint maakte daar echter geen gebruik van.
Zie foto's van die van aluminium vervaardigde zwevende 'megafoons' door op de volgende 'iconen' te klikken:
Dergelijke zwevende trompetten en ectoplastische 'strottenhoofden' zijn ook bij andere stem-mediums gefotografeerd:
De seances worden gewoonlijk in het duister gehouden. Geen wonder dat men het eerst aan fraude denkt. In het geval van Gladys Osborne Leonard (zie foto), een bekend engels medium in de jaren dertig, klonk er behalve haar gewone stem gefluister in de ruimte. Haar seances vonden altijd in het half duister plaats zodat alles wat er gebeurde waargenomen kon worden. Een in deze verschijnselen geïnteresseerde geestelijke, Charles Drayton Thomas, heeft grammofoonplaten gemaakt van haar stem en de antwoorden die in de ruimte gefluisterd werden.
Tenslotte moest de pastoor eraan te pas komen. Hij onderwierp het 'spook' aan een kruisverhoor in aanwezigheid van tientallen nieuwsgierige buren, nadat hij zich overtuigd had dat het dochtertje toch wel een 'godvruchtig' meisje was. Alhoewel de geest verklaarde 'van Godt' te zijn wist hij de geestelijke niet te overtuigen van zijn goede bedoelingen en werd uit het huis verbannen.
Dergelijke gevallen staan niet alleen. In 1889 gebeurde iets dergelijks in Clarendon in Canada, ditmaal rond een 11-jarig weesmeisje. Een skeptische verslaggever van een plaatselijk dagblad vroeg het meisje haar mond met water te vullen. Hij wilde zeker zijn dat zij zelf niet op de een of andere wijze het geluid voortbracht. Maar de stem bleef luid klinken in haar omgeving, terwijl men haar in het daglicht kon gadeslaan. De taal die de stem uitsloeg was weinig fraai: scheldpartijen, vleierij en tegenstrijdige mededelingen over de eigen identiteit van de onzichtbare spreker wisselden elkaar af. De stem ging ook onverdroten voort in het bijzijn van vele toegestroomde nieuwsgierigen.
Ook in de zogenaamde primitieve culturen zijn dergelijke verschijnselen waargenomen. De antropologen SETON en HALLOWELL verklaren onafhankelijke stemmen gehoord te hebben bij Noord-Amerikaanse Indianen.
Al in 1852 wordt verhaald dat een koor engelachtige stemmen gehoord werd op seances van de boerenfamilie Koons in Ohio in de Verenigde Staten. Koons was ook de eerste spiritist die een megafoon in gebruik nam om de stemmen te versterken.
In Nederland begon de oud-resident J.D. van Herwerden in 1858 met seances bij hem aan huis in Den Haag. Hij had ontdekt dat zijn 14-jarige Javaanse bediende mediamieke gaven bezat. Allereerst werd van de toenmaals in zwang zijnde tafeldans gebruik gemaakt. Toen zich allerlei fysische verschijnselen voordeden, legde men papier en potlood klaar. In het duister hoorde men daarna krassen. Toen het licht weer werd aangestoken bleek het papier volgeschreven te zijn met boodschappen: het zogenaamde directe schrift.
Onder de entiteiten die zich zo manifesteerden was er één die zich Paurellus noemde. Hij zou een Spaanse monnik geweest zijn die 300 jaar eerder in Den Haag vermoord was.
Men vroeg zich af of deze geest ook geluid zou kunnen voortbrengen. Van Herwerden legde nu een paar bordpapieren spreekkokers klaar. Die begonnen inderdaad in het duister te zweven. Ze bewogen zich van de ene naar de andere aanwezige, terwijl er gefluister uitkwam. Van Herwerden rapporteert op 18 december 1858: "Men stelle zich onze verbazing voor den geest geluid te hooren geven. Mij, ik moet er voor uitkomen, ging een huivering door de leden! En dan: Welk geluid! Ik weet het inderdaad niet te beschrijven. Ik kan het nog het beste vergelijken bij dat, 't welk b.v. jonge vogels, kanarievogels, van zich geven : zacht, fluitend muziekaal! Een getjilp zoo fijn en welluidend, als geen menschenstem het zou weten voort te brengen...
De beschrijving van het soms fluitende karakter van de zwakke directe stem is zeer interessant. Dat stemt volkomen overeen met onafhankelijk gedane waarnemingen. Ik heb zelf tijdens een seance bij Leslie Flint gehoord hoe de stem eerst onhoorbaar zacht klonk en langzaam aanzwol tot een groot volume.
Van Herwerden noteert verder dat in een vier maanden tijd de stem sterker werd tot een volkomen natuurlijk stemgeluid.
Op 28 maart 1859 schrijft hij: "De harmonica zweefde al spelend hoog over ons heên. Toen ik Paurellus verzocht, zich iets minder luide te doen hooren, dewijl beneden ons een zieke lag, voldeed hij er oogenblikkelijk aan. Meer dan eens voelden wij zijne hand. Vertrouwelijk werd die in de onze gelegd, maar, haar willende vasthouden versmolt ze altijd, voordat wij onze hand nog gesloten hadden. Lichtjes, zelfs geheele zwermen van schitterende vonken, zagen wij gedurig om ons heen. Tot dusverre had Paurellus nog altijd door middel van den roeper gesproken. Ditmaal deed hij het zonder dezen, en op mijne vraag: wanneer hij kon terugkomen, antwoordde hij zeer duidelijk: 'Lundi, oui Lundi à huit heures.' Ofschoon het spreken door den roeper voor mij niets vreemds meer had, moet ik toch erkennen, dat mij dit spreken van mond tot mond met een geest geweldig aangreep.'
Ook hier werd een verschijnsel waargenomen dat tijdens andere seances keer op keer plaatsvond, namelijk dat van de heen en weer zwevende psychische lichten.
Er zijn veel gevallen dat men muziek in de ruimte hoorde. Toen het beroemde schotse medium Daniel Dunglas Home (zie foto) aan het hof van de franse keizer Napoleon III seanceerde, verhief zich een accordeon in de lucht en speelde een melodie. Daarop hoorden de keizer en zijn hofhouding van verre koormuziek. Eerst zachtjes, later aanzwellend, zodat de stemmen het vertrek vulden.
Het 'Electronic Voice Phenomenon' maakt deel uit van pogingen van de mens om door middel van instrumenten contact te kunnen leggen met 'gene zijde'.
De eerste pogingen daartoe werden ondernomen door Jonathan Koons in 1852. Men heeft nooit zijn constructie-tekeningen kunnen vinden, zo die er al bestonden. De familie Koons werd tenslotte van hekserij beschuldigd en uit hun woonplaats verbannen.
Belangstelling werd opnieuw opgewekt toen Friedrich Jürgenson (zie foto) in 1959 rapporteerde dat hij onbekende stemmen op de magnetische bandopnames ontdekt had. In zijn voetsporen wijdde Dr. Konstantin Raudive zijn gehele leven aan dit fenomeen.
Deze stemmen liggen doorgaans ingebed tussen andere geluiden of stemmen. Zij zijn zeer kort. Vaak kan alleen een geoefend oor ze herkennen.
Het bijzondere van bandrecorder registraties is dat iedereen er mee kan experimenteren en geen medium nodig heeft.
Niet zo lang geleden werd een golf van nieuwe fenomenen bekend gemaakt, waarbij ook gebruik gemaakt werd van de televisie en computer . De natuurkundige prof.dr. Ernst Senkowski noemde het verschijnsel trans-communication.
Klik op icoon voor een foto van Dr.Konstantin Raudive
Onderzoekers hebben de stellige overtuiging dat deze nieuwe verschijnselen het werk zijn van bovengenoemde patriarch van de EVP, Dr.Konstantin Raudive, die in 1947 overleed. Tekenen van hem zouden door veel experimentatoren onafhankelijk van elkaar ontvangen zijn op cassette, band- en videorecorders. Volgens een aantal getuigen zou hij zich tot hen gericht hebben via radio- en televisie apparaten om hen van zijn voortbestaan te willen overtuigen.
Bovendien zijn paranormale beelden op TV opgenomen door Jules and Maggie Harsch-Fischbach of Luxemburg. Andere onderzoekers hebben beelden gezien en opgenomen van overledenen die zij helemaal niet herkenden. Later ontvingen zij informatie over wie het waren op hun printers.
Ken Webster heeft in zijn boek 'The vertical plane' beschreven hoe hij door middel van de computer in contact trad met de eigenaar van zijn oude boerderij die drie eeuwen daarvoor woonde, maar nu op een 'Back to the future' -achtige wijze met de toekomstige bezitter communiceerde. Webster nam aan dat hij in het ootje werd genomen maar veranderde van mening toen het taalgebruik precies overeen bleek te komen met het onbekende oude engelse dialect uit die streek. Er werd een BBC programma aan dit fenomeen gewijd.
Onderzoekers hebben gevonden dat een achtergrond van 'witte ruis' de resultaten bevordert. Er wordt thans veel aandacht besteed aan het produceren van ruis van de juiste frequentie.
Sommige experimentatoren stemmen voor een juiste achtergrond af op een bepaalde radio golflengte, andere pakken het gemakkelijker aan en gebruiken het geluid van een een lopende waterkraan.
Laatst is ontdekt dat stochastische resonantie dat in 1982 door de Italiaanse geleerden Roberto Benzi, Alfonso Sutera en Angelo Vulpiani werd ontdekt, ook tot goede resultaten leidt.
Groepen en genootschappen die zich bezig houden met EVP zijn o.a.:
In de laatste decennia heeft psychiatrisch onderzoek het verschijnsel van stemmen horen in kaart gebracht. Het wordt door hen als een psychisch fenomeen beschouwd dat onder bepaalde omstandigheden optreedt. Het kan hinderlijk worden als de stemmen zich dwingend manifesteren en het leven van de patient nadelig beinvloeden doordat ze aansporen tot verkeerde waarde-oordelen, keuzes en handelingen.
Een andere verklaring als zouden de stemmen het gevolg zijn van het Tourette syndroom mist elke grond.
Literatuur over bandrecorderstemmen:
Click for more info on related subjects:
Reacties sturen naar: wichm@NOSPAMxs4all.nl (nadat eerst NOSPAM uit het adres is verwijderd!)
© IJsbrand Rogge 2019
Op het web sinds: 2 april 2003. Bijgewerkt: 27 juni 2019